In de nacht van 28 op 29 oktober deden 2 teams uit Zeijen mee aan de 36e WAMPEX in Bakkeveen, een survival- speur- en verkenningstocht over ca. 30 km, welke jaarlijks in een maanloze nacht plaatsvindt.

Veteranenteam "de Zeijer Oldies" bleken meteen bij de start een gesmeerde machine die duidelijk zou meedingen naar een podiumplaats. Pelotonscommandant Guus wist zich verzekerd van een professioneel team: Commando John verkende alle routes, ook die we niet moesten lopen; Aalmoezenier (en tolk vertaler) Michgiel won al snel de 'harts and minds' van de lokale Friese bevolking; Verbindingsofficier Daniel onderhield contact met het zusterteam (en verblinde tegenstanders met z'n lasergun); voor kikvorsman Gerben was geen sloot te diep; Inlichtingenofficier Jurgen ontfutselde vakkundig waardevolle informatie van de vijand (en deelde deze ook weer als volleerd dubbelspion) en soldaat 2e klas Walter haalde in z'n eentje de gemiddelde leeftijd met tientallen procenten naar beneden. Alleen Tankchauffeur Henk had pech. Z'n tank mocht niet mee waardoor hij moest lopen, iets waarop hij niet echt had gerekend.

Het team met jonge goden - of wat daar voor door moest gaan: Jeroen, Nick en Tjardo zouden daar nog onder kunnen vallen, maar Henk, Menno, Christiaan, Ed en Martijn passen toch meer onder de omschrijving van de andere groep - "de Zeijer Bikkels" (of wat het dan ook alweer was, er zijn tijdens de tocht zoveel varianten genoemd...) mocht een kwartier later starten dan de Veteranen, maar deze tijd dachten ze wel even snel in te halen. Klik op meer voor een vervolg van het verslag... 

          

Het was nog licht en iedereen had de pas er mooi in. 'Als we zo doorlopen en de opdrachten worden niet moeilijker, dan wordt dit een makkie' hebben we het eerste uur meerdere keren kunnen horen. Bij de eerste individuele wateroversteek begonnen ook de eerste twijfels, maar waar een wil is is een weg en daar ging het dan weer. Net als bij de veteranen had ook deze groep een verkenner die alle alternatieve routes aftastte, vaak in het gezelschap van de groep die voor ons liep... Hiermee liet kapper Ed wel zien dat al die looptraining niet voor niets is geweest! Naar mate het donkerder en ingewikkelder werd, werd het deze groep ook duidelijker dat we der nog niet zomaar waren, maar de moed werd niet verloren, en of het nou 25 of 35 km lopen wordt.... het blijft een heul eind... Op ongeveer 2/3 van de tocht kwam toch nog even de man met de hamer om de hoek kijken. We waren al naar hem op zoek, want meer dan 2 km de verkeerde kant op lopen op zoek naar een viersprong is niet heel erg goed voor de groepsmoraal, maar na wat gevloek werd er toch met gezonde tegenzin begonnen aan de terugweg en het vervolg van de tocht. Dat Menno besloot een half uur later een bad te nemen in een veensloot mocht toen ook de pret niet meer drukken. Bepakt met een AH tas vol met natte kleren werd de route gewoon vervolgd.Gedreven door een absolute wil om te winnen werden codes gekraakt, bossen en rivieren bedwongen en tegenstanders in verwarring gebracht. Er werd amper gewandeld, de route werd bijna in zijn geheel in looppas afgelegd. De heroïsche uitkomst is dat beide teams slecht 10 uur deden over de gehele route. Toegegeven, de uiteindelijke winnaar was er binnen ruim 5 uur, maar een kniesoor die daar op let. De Wampex heeft de Zeijer deelnemers in ieder geval een aantal belangrijke lessen geleerd: 1) De Aldi verkoopt echt uitstekende zaklantaarns; 2) de volgende keer dat Daniel een leuk plan heeft en daar in de ochtenduren van het zomerfeest deelnemers voor zoekt: Wegwezen!; 3) De omgeving van Bakkeveen is best mooi... als je het maar wilt zien.

Gerben & Martijn