Luppie is toegetreden tot de clan van vijftigers en dat is zeker niet zonder slag of stoot gegaan.

Ik denk dat Lup zelf nog het meest verbaasd is dat hij zowaar deze magische grens heeft bereikt, want volgens mij is Lup de afgelopen jaren duizend doden gestorven. Hoe vaak hebben we bij Hingstman niet alvast het scenario doorgesproken als Lup dacht dat het alweer zover zou zijn. Maar nu is hij dus 50 geworden en bij deze van harte gefeliciteerd en een goed raad, gewoon doorgaan met ademhalen Lup dan kom je ook vast nog bij de 60 en misschien nog wel meer.

Wat schetst mijn verbazing als ik zie dat er een tentoonstelling wordt gehouden van Lup zijn kunstwerken. Natuurlijk heb ik wel gehoord dat Lup kan schilderen en zelfs al wat van zijn werk gezien. Maar toch was ik wel nieuwschierig naar zijn werk. Dus op zondagmiddag zijn we met een gedeelte van het gezin naar Hingstman getogen. Ling, Miex, Tinus en Okkers samen op weg naar de kroeg. Als we bij Hingstman komen zit de kunstenaar zelf op het terras omringd door familie en vrienden. Natuurlijk feliciteren we hem persoonlijk met zijn verjaardag en gaan we naar binnen om zijn kunstwerken te aanschouwen.

Bent u niet geweest dan was dat een gemiste kans want die Lup kan dus echt wel wat en echt verschillende stijlen. Van heel strak en duidelijk herkenbaar tot veelkleurige paintings van artiesten. Maar ook koeien, schapen en kippen draait Lup zijn hand niet voor om.

Wat knap, wat mooi en geweldig als je dat kan. Lup zelf vindt het allemaal heel gewoon volgens hem kan iedereen schilderen.

Nou Lup ik geloof er geen reet van. Om zo te kunnen schilderen moet je toch echt wel goed kunnen tekenen want anders wordt het toch echt niks. Als we hem vragen hoe lang hij over een schilderij doet lacht ie wat en zegt: twintig minuten, uurtje grijnst hij. Wij zijn verbaasd, zo snel en dan zo mooi dan ben je een echte kunstenaar. Nou zagen wij Lup ook al geen drie weken achter één schilderij zitten te knutselen maar een uurtje is toch wel erg snel.

Miex is weg van een schilderij van pinguïns met veel blauw. Als ik het schilderij bekijk zie ik kippen en een oud buurvrouw is het met mij eens. Als we de meester zelf vragen blijken het inderdaad kippen te zijn. Wij vinden het stresskippen die duidelijk ergens van gestrest zijn waarvan zullen we hier maar in het midden laten. Miex is lichtelijk verbaasd hij ziet niet dat het kippen zijn maar dat komt misschien ook wel omdat hij bang is van kippen, jeugdtrauma.

Als we samen nog een borrel drinken komen er al gedurig toch steeds mensen om de expositie te bekijken. En volgens mij vindt iedereen het verbazend mooi. En natuurlijk loopt de meester trots rond om iedere bezoeker even persoonlijk te woord te staan.

In eerste instantie vond Lup het maar helemaal niets zo’n expositie maar nu alles er eenmaal staat is hij toch best trots en volgens mij heeft ie ook reden om trots te zijn. Lup heeft toch echt wel talent. Mijn complimenten. O en Lup volgens Tinus mist er een schilderij van Elvis dus misschien kan dat een volgend project zijn. Na een goed uur, de tijd waarin Lup een schilderij kan maken, gaan we maar weer op huis aan. We zijn allen nog steeds lichtelijk verbaasd over zoveel talent in ons eigen Zeijen.

En als jullie niet zijn geweest heb je toch echt wat gemist en ik ben bang dat zo’n gelegenheid zich niet zo gauw weer voor zal doen. Mooi hoor Lup en blijf gebruik maken van je talenten dan zullen we vast nog weer van je horen.

Okkers.