Het was een enerverende week. De eerste werkdag na onze vakantie begon vol gas! De wekker gaat om kwart voor 6, d'r uit en eerst het gedierte voeren. Ze zijn dan bijna uitgehongerd, 4 poezen en tijdelijk 4+1 honden. Brokken en vlees gaat er goed in. Na 't eten nog even in de huiskamer totdat moeders in dit geval ook wakker is.
Nu hebben we 1 heul klein hondje lopen, Woppie. Ach hij wou nog graag even bij moeders op bed liggen om nog een uurtje extra te slapen. Dus ik laat hem stiekem de slaapkamer in en help hem op 't bed. Moeders knort nog heerlijk in dromenland.

In tussen kleed ik mij verder aan en eet mijn brinta op. Nog even zitten en dan moet het maar wezen. Klaar om naar de baas te gaan!
Net op de valreep hoor ik mijn vrouw die ook wakker is geworden aan de wasmachine rommelen. Zo zei ze, dat wordt weer een fris bed!..... Fris bed.....
De trommel stroomt vol met water en zeep, schuim erop!
Ik zeg zo, heb jij Woppie naar buiten gedaan? Woppie?? Waar was die dan? Ik zei, die sliep nog even bij jou!
Wat er toen gebeurde kan je wel raden, paniek op level 5! Er was geen Wop te vinden in de slaapkamer. Conclusie: hij zal toch niet in de......
Hals over kop en met dikke stress proberen we de wasmachine te stoppen, echter gaat dat niet zo gemakkelijk tegenwoordig.
Na een tijdje trekt mijn vrouw de lakens en slopen eruit..... GEEN Woppie....

Ik kijk nog even weer in de slaapkamer....... Daar lag hij, mooi in de bench van zijn neefjes te knorren. Het grootste geluk wat je kan wensen!