Inmiddels zijn we een paar weken verder bij de Kerkuilen. Van de zeven eieren zijn er nu nog vier jongen over. Overdag gebeurt er niet veel, er wordt vooral veel geslapen. Sinds deze week is moeder overdag niet meer in de kast. Dat was voor de jongen eerst nog wel een beetje wennen, met het onweer van afgelopen week kropen ze met z’n allen zover mogelijk in de hoek weg. Samen in het hoekje slapen is overdag sowieso favoriet. Het is daardoor ook best wel een lastig te tellen hoeveel jongen er nu precies zijn. Dat ze allemaal nog van die witte pruikenbollen zijn helpt ook niet echt.

De vier overgebleven jongen groeien als kool. Er gaan ook al heel wat muizen in. Per jong ongeveer drie tot vier in een nacht. Een muis wordt in een keer naar binnengeschrokt. Dat is nog een hele klus voor zo’n jong. Vaak moeten ze halverwege de muis even uitrusten om dan verder te gaan met de rest. Het staartje bungelt vaak nog een tijdje uit een snavelhoek… Het aanvoeren van muizen begint als het ’s avonds donker wordt. Dat is nu even na 22 uur. Pa en ma vliegen dan af en aan met muizen. Iedere tien minuten komt er wel weer een aan. De muizen worden al niet eens meer tot in de kast gebracht. De jongen staan al voor de opening te wachten op de muis en die wordt door de ouder vanuit de opening toegeworpen waarna ze snel weer vertrekken voor de volgende jacht. Het is nu even flink aanpoten voor de ouders.

Op het filmpje is mooi te zien hoe dat gaat en hoe het jongste jong (een beste haaibaai) de gebrachte muis opeist.