Bijna zeven jaar geleden werd ik geopend op een schitterende dag in juni. Het was het begin van een mooie periode, die mij als mfa veel voldoening gaf. Mijn ruimtes werden volop gebruikt, door de school natuurlijk, door de klaverjassers, de amateurschilders, Kidscasa, de sportvereniging Zeijen enz.

Koude douches
Ik voelde mij echt nuttig en ik niet alleen. Ook de gebruikers bleken heel tevreden, op een jaar lang koude douches na, die maar niet warm wilden worden. Ik had een paar kinderziektes, die inmiddels naar volle tevredenheid zijn genezen. Ook de vloerbedekking in twee lokalen is- weliswaar na veel aandringen - onder garantie vervangen. 

Gelukkig
Als gebouw ben ik gelukkig met mijn behandeling. Als je mijn conditie nu moet beoordelen kan je niet zien dat ik al zeven jaar gebruikt word, zo goed wordt er op mij gepast door gebruikers, bezoekers en niet in de laatste plaats mijn beheerders Lammert en Jeanet. Zij houden mij heel goed schoon en zorgen voor een gastvrije sfeer binnen mij. Zoals het gezegde al zegt: een tevreden gast is niemand tot last. Toen toch iemand het nodig vond om een deur in mijn sportzaal onheus te bejegenen deed mij dat pijn tot in mijn fundament. Een incident dat in overleg gelukkig opgelost. Al met al bevalt het mij prima in Zeijen. Ik herinner mij  vele leuke momenten. Zo zal ik de happening “WijZijnZeijen!” in juni 2014 ter gelegenheid van mijn derde verjaardag nooit vergeten.    

Lock down
“Maar toen kwam Covid-19. Vanaf vorig jaar maart tot nu is het een rottijd. Ik voel mij nutteloos, leeg en twijfel al een tijdje hevig aan mijn bestaan. Ineens gebeurt er veel minder in mij.  Eerst ging het nog, na handen ontsmetten, met mondkapjes voor, anderhalve meter afstand houden en gescheiden in- en uitgangen. Dat was nog te doen. Maar toen er steeds meer verboden werd, raakte ik in een lichte depressie. Ik zag vrijwel niemand meer, eigenlijk alleen nog de beheerders, die heel aardig voor mij zijn, maar niet konden verbloemen dat zij er ook onder leden.

Zorgen
De periode tussen de eerste en tweede lockdown was nog wel even een verademing. Maar vanaf half december ging het helemaal mis. Het werd in en ook om mij heen een vreselijk dooie boel. Zelfs het stichtingsbestuur - aardige mensen hoor, die altijd goed op mij letten en van alles en nog wat regelen - was al tijden nergens meer te bekennen. Ook het halfjaarlijkse gebruikersoverleg ging niet meer door. Ik maak mij daar echt zorgen over en voel mij verlaten.”

Online niet fijn
“Inmiddels begrijp ik dat zij mij niet zijn vergeten. De bestuursvergaderingen gingen gewoon door, niet meer in mijn bestuurskamer, maar online. Die waren ook echt nodig. Je hebt geen idee wat er in zo’n lockdown moet gebeuren. De continuïteit moet gewaarborgd worden. Veel tijd en aandacht is uitgegaan naar de overheidsmaatregelen en bijzondere subsidiemogelijkheden: TOGS, NOW, bestuurlijk overleggen met de gemeente, bewaken van de begroting, die mede door de overheidssubsidies en onze penningmeester – hij had er veel werk aan, nog enigszins op orde bleef. Verder veel overleg met gemeente en Stichting Baasis over de invulling van het lege klaslokaal. Ideeën zijn welkom! Ook vervullen van de vacatures (beheerder) Lammert (zie elders op de website), die eind seizoen stopt als beheerder en zijn laatste jaar graag anders had gezien, en de secretaris, kost veel aandacht.

Open up?
Heeft u mijn klaagzang nog vol kunnen houden? Ik moest het echt even kwijt, ik ben ook maar een eenvoudige mfa. Op dit moment ziet het er -hoera- wat zonniger uit. De school is al een paar maanden open, Kidscasa ook weer sinds kort en het ziet er naar uit dat de lockdownteugels, mede dankzij de op stoom gekomen vaccinaties, verder gevierd gaan worden.

Happening
Over dat vieren gesproken, maar dan in een andere betekenis: ik heb van de beheerders gehoord dat er nagedacht wordt over een happening begin komend seizoen, een soort feestelijke herstart van de activiteiten. Meedenkers zijn van harte welkom begrijp ik.  

Als MFA kan ik daar niets aan bijdragen, dat begrijpt u. Het enige wat ik kan doen is mijn deuren weer wijd openzetten. U bent dan van harte welkom, Corona Volente uiteraard!