Er is wel nieuws onder de zon.

De ruimte trilt tot twee keer toe en onderzoek naar het opwekken van maanenergie. Er is best wel nieuw nieuws onder de zon. Natuurlijk herhaald de geschiedenis zich keer op keer en blijven heikele punten, zoals die stomme zwartepietendiscussie, lang door sudderen. Er verandert ook veel in de wereld. Dat zijn vaak leuke berichtjes in de krant en nog vaker zijn die verstopt in een hoekje ergens onderaan de pagina. Wat bepaald wat nieuws is en heb ik een ander beeld van nieuws dan de redactie van de krant? Soms staat er iets heel plaatselijks en onbenulligs op de voorpagina, terwijl het echte wereldnieuws ver te zoeken is. Wat ik interessant vind, is dat de ruimte twee keer heeft getrild, verwondering over iets dat wordt veroorzaakt door een botsing van twee neutronensterren op 500 miljoen lichtjaar afstand van de aarde. Of dat zo’n neutronenster botst met een zwart gat. Heeft de aarde, als onderdeel van die ruimte dan ook getrild? Ik snap er niets van, dat geeft niet, het zo mooi en groots als ik er voor mezelf spetterende beelden bij maak. Van zo’n berichtje geniet ik. Als ik lees over het onderzoek naar maanenergie, ben ik meteen smoorverliefd op het woord maanenergie. Ik zie de maanpanelen, die het maanlicht vangen, in een door de maan verlicht maanpark voor me. De bedenkers bedoelen natuurlijk iets heel anders, het gaat over energie opwekken door het verschil tussen eb en vloed, water wat heen en weer stroomt in een turbine. Ja, doe mij maar maanenergie, prachtig!