De tijd verstrijkt.

Tijd blijft een bijzonder fenomeen. Hoe kan iets dat vaststaat toch sneller of langzamer gaan? Een kwartier is en blijft een kwartier, maar soms is dat in een mum van tijd om en een andere keer kom ik er niet door heen zo stroperig langzaam als het gaat. Iets wat leuk is, zoals vakantie, gaat altijd sneller dan een gebeurtenis die vervelend is, bijvoorbeeld ziek zijn. Ik ben niet de enige die nadenkt over tijd. Einstein heeft ooit gezegd: Tijd bestaat alleen maar omdat anders alles tegelijk zou gebeuren. En de Duitse dichter Rainer Maria Rilke zei: Verlangen is, wonen in de golven en geen verblijfplaats hebben in de tijd. In deze laatste week van het jaar ben ik een prachtig boek aan het lezen van de IJslandse schrijver Jón Kalman Stefánsson, hij schrijft: ‘Er zijn vele vormen van tijd en de klok meet zelden de uren die in onze beleving verstrijken, de werkelijke lééftijd, soms kunnen ettelijke dagen in luttele uren plaatsvinden en omgekeerd, en het aantal jaren is een inaccurate maatstaf voor de leeftijd van de mens, iemand die op zijn veertigste sterft heeft misschien wel veel langer geleefd dan iemand op zijn tachtigste.’ In het nieuwe jaar komt de dag dat ik begin aan mijn vijfenzestigste levensjaar, een getal dat iets vertelt over het verstrijken van tijd, tijd die ik anders beleef.

Een gelukkig nieuwjaar en leef de tijd!