Op dizze vemuddag, heb ik leert van mien oma, hadden we Herma Stroetinga oetneudigd. Mor hoe schrief je dat nou; vemuddag? Gewoon schrieven zoals je ’t zegt; volgens Herma. Dat vind ik toch wel lastig, want het zöt er zo raor oet en hoe schrief je bepaolde klanken. Gauw emen op internet kieken of er iets van te vinden is. Ja man, vönden veurmiddag of vömmerdag. Bij bijna elk woord, zul ik moeten kieken hoe het schreven moet worden. Daor heb ik gien geduld en talent vör. Ik hol het dus maor bij het plat praoten. Herma en veul andere schrievers doen het wel in’t Drents. Zo dreug ze ok vandaog mooie verhaolen en gedichten veur. We hebben d’r weer van genoten