De werkgroep Zeijerwiek is voorlopig klaar bij het Bollenveentje. Er zijn nog enkele dicht bij de tjasker staande eiken verwijderd zodat de tjasker meer vrij is komen te staan. Op een oude foto uit 1923 is te zien dat in en rondom het veentje bijna helemaal geen bomen staan. Als het nu een keer goed waait kunnen de zeilen er op en dan zal de molen draaien en water omhoog brengen via de schoepen in de houten trommel. Het uittrekken van de oude veensleuven en werken in het water is uitgesteld vanwege de invallende winter.
De werkgroep is nu begonnen aan de houtwal naast het schapenlandje van Cees van Veenen (aan de Oosterweg net over de Masloot). Twee jaar terug is hiervan al een deel aangepakt en dit jaar hoopt de werkgroep het af te maken. Het is een beekdal begeleidende houtwal en deze zijn kenmerkend voor Drentse beken. In en langs de Drentse beekdalen treffen we twee typen houtwallen aan, de beekdal begeleidende wallen (evenwijdig aan de beek) en de dwarswallen in het dal zelf. Deze laatste eindigen steeds op de plaats waar een waterhoudende sloot vroeger de functie van veekering kon overnemen
Oorspronkelijk bestaan dergelijke houtwallen alleen uit eiken met onderbegroeiing (bramen, hulst, meidoorn). Maar de eiken bij de Masloot zijn uit het zicht geraakt door snelgroeiend hout (els, berk, abeel) dat in de ruilverkaveling Vries - begin zeventiger jaren - is aangeplant. Dat aangeplante hout haalt de werkgroep er nu weer af zodat de oorspronkelijke monumentale eiken (100 jaar of ouder) weer zichtbaar worden en zich kunnen blijven ontwikkelen.