Zusjesdag

De gezusters Windau hebben geen baan in loondienst meer en ze vinden alle twee dat ze het altijd ongelooflijk druk hebben. Mijn zus Trudi is druk als hoedenmaakster in haar atelier, met de tenniscompetitie en haar honden. Ik ben druk met schrijven, de opleiding aan de schrijversvakschool en mijn vrijwilligerswerk op de school. Zo bezig dat we elkaar soms maanden niet zien. Bellen doen we wekelijks, toch voelt dat niet altijd voldoende. Als het dan te lang geleden is, spreken we een dagje af. Zusjesdag. Hoe zo’n dag eruitziet? Toen ze nog in Rotterdam woonde spraken we ergens halverwege af, dan gingen we in Zwolle of Amersfoort winkelen en lunchen. Sinds ze in Bennekom in het bos woont, spreken we af bij een van de twee thuis. Soms blijven we dan een nachtje logeren. In de laatste week van maart moest het echt weer eens gebeuren, we hadden elkaar met oud en nieuw voor het laatst gezien.
     Als ik het terrein op rij en de motor stilzet, rennen haar twee honden altijd enthousiast blaffend op de auto af. Zodra ik mijn portier open, zitten ze in de auto, op mijn schoot, piepend, kwispelend in mijn gezicht likkend en dat doen ze ook als ze drijfnat zijn of onder de modder zitten. Zus en ik beginnen met koffie en gebak. Dit keer had ze zo’n schaamteloos calorierijk hazelnootgebakje, die doen ons aan vroeger, aan onze moeder, denken. Onder het snoepen maken we een planning voor de dag. Wandelen, winkelen of doen we een museum? Dit keer werd het van alles een beetje.
     In het Wageningse museum Het Depot kwamen onze hobby’s bij elkaar, er was een tentoonstelling over beelden en textiel. Studenten van de modeafdeling van de kunstacademie hadden zich laten inspireren door de vaste beeldencollectie van het museum. Na een uur waren we moe en verzadigd door de vele indrukken. Dorstig en met lekkere trek reden we naar het centrum van Wageningen. Het buitenshuis lunchen blijft een belangrijk onderdeel van zo’n zussendag. Op een terrasje of in een gezellig eethuisje. Dat is ook iets wat we overhebben gehouden aan de uitstapjes met onze moeder. Mijn vader hielt niet van vakanties en buitenshuis eten, terwijl mijn moeder dat juist heel leuk vond. We hadden geluk, het was prachtig weer en om halftwee zaten we met een groot glas witte wijn en een broodje zalm op een terrasje. Daarna nog even een boekwinkel in. Weer thuis een fikse wandeling met de honden, nog een glas wijn, een snelle smakelijke maaltijd en dan is de dag alweer om. Schor van het kletsen en lekker moe van de buitenlucht gaan we vroeg ons bed in.
     We genieten alle twee met volle teugen van zo’n zusjesdag en we spreken altijd af om het vaker te doen. Dat lukt dan meestal niet. Druk, druk, druk, druk!