“Is dit een handgranaat?” roept Thalling verschrikt terwijl hij recht op ons en een voetbalveld vol voetballende D-pupillen afloopt. In zijn hand houdt hij iets vast.

“Ja!!" roepen wij verschrikt, “weg hier, niet bij al die kinderen!”. En zo sturen we Thalling weg, een ongewisse reis tegemoet…
Gelukkig weet hij de handgranaat naar een veiligere plek te brengen en heelhuids weer bij ons te komen. Wat nu? Maar even googlen. Het 0900 nummer van de politie komt naar voren. Op een rustig plekje maar even een melding doen bij de politie. Die reageert verschrikt en verbind me door met 112. Die reageert net zo verschrikt en gaat de melding doorgeven aan de Explosieven Opruimingsdienst. Die zal, zo wordt mij uitgelegd, eerst een Explosievenverkenner sturen die vervolgens zal bepalen wat er verder gaat gebeuren. Het kan wel even gaan duren.
Ondertussen blijkt de plek die eerst zo veilig leek nu toch niet zo veilig. De C-jeugd wil het hoofdveld op voor hun wedstrijd… Deze maar gauw teruggestuurd en een improvisatorische afzetting geregeld, waarna het wachten kan beginnen. Na een uur wachten en af en toe wat voorbijgangers terug te hebben gestuurd belt dan eindelijk een Explosievenverkenner. Die hoort de situatie aan en heeft al gauw door dat hij wel moet komen. Dat duurt ook nog een uurtje, maar uiteindelijk is hij er dan.
Het blijkt om een Engelse handgranaat te gaan uit de Tweede Wereldoorlog van het type Mills, na de meneer die hem bedacht heeft. Het goede nieuws is dat het ontstekingsexplosief er niet meer aan zit. Het slechte nieuws is dat het nog steeds een explosief is… Tussen neus en lippen door wordt verteld dat een dergelijke granaat binnen een straal van 7 meter dodelijk is! Na flink wat bellen en overleggen, het is zaterdag, dus is het wat zoeken naar de juiste personen, is de conclusie van een kapitein van de EOD dat de granaat daar beslist vandaag nog weg moet. Gelukkig komt daarna ook snel de politie om het inmiddels afgezette gebied ‘te bewaken’. Uiteindelijk blijkt dat er een nood-eenheid van de EOD in Den Helder is opgeroepen om het explosief onschadelijk te maken.
Eenmaal ter plekke, aan het einde van de middag, concluderen deze al snel niet te willen gaan rijden met de granaat. Hij zal ter plekke onschadelijk gemaakt moeten worden. In een speciale tas brengen ze de granaat naar de Masloot en maken daar in de oever met een grondboor een gat in de bodem. Daar wordt het explosief met een spectaculaire knal en een nog spectaculairdere fontein tot ontploffing gebracht.
Wat begon als een rustige werkochtend in het Bollenveen en een opruimactie in de nieuwe sloot bij het voetbalveld, bleek in werkelijkheid een explosief begin van het zomerwerkseizoen!

Moraal van het verhaal, ook in de omgeving van Zeijen zijn er aan het eind van de Tweede Wereldoorlog nog wat schermutselingen geweest. Daarbij is wel eens munitie verloren of gedumpt. Vind je zoiets, neem het vooral niet mee naar huis of mee in de auto, laat het rustig liggen en bel het 0900-nummer van de politie.