De honderdste

Het is geen 1 aprilgrap, dit is echt de honderdste column. Ik sta er zelf van te kijken. Toen ik hieraan begon wist ik niet hoe het ging lopen. Zou ik het kunnen volhouden om elke week een verhaal aan te leveren en had ik genoeg inspiratie? Het was een impulsieve ingeving en ik vind het nog steeds leuk.
    Half februari 2016 verscheen de vijftigste column. Henk Duit (website) vroeg: ‘Gaan we hier nog iets mee doen?’ ‘Nou,’ zei ik en het viel stil en we kwamen er niet uit. ‘Bij de honderdste geef ik wel een boekje uit’ overschreeuwde ik mezelf. Henk vond het een goed idee.
    Nu zou ik graag willen vertellen dat dit gelukt is, willen vertellen dat er een boekje uitkomt bij het verschijnen van deze honderdste. Ik ben er al een tijdje mee bezig. Columns uitzoeken die ik geschikt vind, nieuwe columns schrijven voor het boekje zodat ook mensen die echt al mijn verhaaltjes hebben gelezen het boekje willen hebben. Een voorkant en een achterkant verzinnen, uren correctiewerk en contacten leggen met uitgeverijen om daadwerkelijk tot een boek te komen.
    En dat laatste blijkt dan het allerlastigste. Bij de gewone - de zogenaamde klassieke – uitgeverijen, moet daar minstens een jaar voor uitgetrokken worden, als ze me al willen hebben. Dan komt de beginnende schrijver al snel terecht bij POD (Printing on demand) bedrijven zoals Boekscout, Pumbo en sites als ‘zelfjeboekuitgevenpuntnl’ en ‘je-eigenbestsellerpuntnl’ Boeken worden via die bedrijven geprint in kleine oplages en nabestellen is geen punt. Maar, en dan komen de grote maren boven. Wat zijn de haken en ogen, de valkuilen en waar moet ik op letten? Hoe vind ik in de wildgroei van dit soort bedrijven, het juiste bedrijf voor mijn boek en mijn wensen. Wildgroei, omdat de halve wereld een eigen boek op de markt wil brengen. Sommige van die zogenaamde uitgeverijen vragen geld, andere doen het gratis en ontnemen je jouw auteurs- en/of publicatierechten. Helemaal in eigen beheer uitgeven kan natuurlijk ook, dan stuit je op behoorlijke kosten voor tekstcorrectie en drukkers. De vraag is of je als beginnend schrijver zo’n financieel risico mag nemen. Misschien valt de verkoop enorm tegen. Kortom door deze honderdste column ben ik beland in de wondere wereld van de uitgeverij. Moet ik dan wachten op een boek in de dummie-serie: Boek uitgeven voor dummie’s? Ik beloof niets en zal mezelf niet meer overschreeuwen, maar ik ga wel proberen om dit jaar nog een boekje met columns uit te geven. Intussen ben ik best trots op honderd columns!