Weg- en baanbeheer

Bijna was ik er weer niet bij. Altijd als wij in januari een weekje op vakantie gaan, de winter elders opzoeken, wordt het hier koud. Vorig jaar ijzel, nu echt schaatsijs. Gelukkig was er in de nacht van woensdag op donderdag nog genoeg vorst zodat ik ’s morgens nog een paar baantjes kon glijden. Heerlijk, vrijwel alleen op het ijs (met nog een paar zestigplussers.) En de baan die lag er fantastisch bij. Glad, glimmend en sneeuwvrij. Ja, daar kunnen die Zweden nog wat van leren.
    Ik was een weekje in Dalarna in Zweden. Nachten met tien graden vorst en een dik pak sneeuw. Vlakbij ons huisje was een groot meer. Hoopvol hadden we de schaatsen mee genomen. Maar bij navraag bleek dat het de dorpsbewoners waren die moesten zorgen dat er een baan geveegd werd. Het ene jaar deden ze dat wel het andere jaar niet. Een uitgestrekt meer vol met sneeuwscootersporen maar geen ijsbaan. Jammer!
    Aan de andere kant. In Zweden weten ze wel hoe ze met de wegen moeten omgaan als het sneeuwt. Geen zout strooien. Waar wij waren doen ze dat in ieder geval niet. Met grote sneeuwschuivers schuiven ze de dikke bovenlaag weg en het dunne laagje dat blijft liggen op de weg bestrooien ze met een soort grof zand.  Dat korrelige zand wordt erin gereden waardoor de weg ruw blijft. Winterbanden zijn in Zweden verplicht en in gebieden waar jaarlijks veel en lang sneeuw ligt hebben de meesten Zweden spijkerbanden.  Dat zijn niet die lange pinnen die je ziet bij de ijsraces op motoren, maar banden met kleine noppen die als je op een weg zonder sneeuw rijdt het asfalt niet aan gort rijden. Je kan daar in het verre noorden zelfs een boete krijgen als je in de winter geen reserve fles antivries bij je hebt.
    Kijk, en daar kunnen ze hier in Nederland dan weer wat van leren. Als het hier een dagje sneeuwt roepen ze heel hard code rood, het hele land ligt meteen stil, er ontstaan ellenlange files, er rijden geen treinen meer en de weg veranderd al snel in een blubberige ijsmassa.
    Misschien een idee dat de mensen van wegbeheer Tynaarlo een sneeuwstudiereisje gaan maken naar Zweden en dat de Zweden hier in het dorp komen logeren om te leren hoe ze een ijsbaan maken.  Zeijen kan trots zijn op zo’n actieve ijsvereniging. Want wat hebben het ijsbestuur en de vele vrijwilligers weer hard gewerkt om dit allemaal voor elkaar te krijgen.

Hartstikke goed mannen (en vrouwen)! Bedankt!