Nieuws
Column van Els Windau 45
Spelen, Boven in de logeerkamer is het ineens een enorme herrie, gebonk, heen en weer rennen en luid gelach. Dat zijn de momenten dat ik altijd even ga kijken of vragen wat de kleinkinderen aan het spelen zijn. Zo wild, daar kan bijna alleen maar gehuil van komen. Als ik onder aan de trap sta en vraag wat ze aan het spelen zijn, schreeuwt Evie: 'Oma, we zijn een eiergevecht aan het houden, dat is leuk.' Felix beaamt het direct: 'Ja oma, dat is vet cool.' Het duurt even voor het tot me doordringt wat ze aan het doen zijn. Ze hebben dus de zak met EMTE-eieren gevonden. Die goudgekleurde plastic eieren met een figuurtje erin die je bij de boodschappen krijgt. Ik roep dat ze voorzichtig moeten zijn, vooral met elkaar en laat ze verder razen. Af en toe hebben ze dat nodig, zeker als ze weinig buiten zijn omdat het zo'n rotweer is....Als Evie en Felix hier logeren doen we veel dingen met hen samen zoals naar musea of naar de film gaan. Maar ze spelen natuurlijk ook alleen en met elkaar, zodat ik even iets kan huishouden of koken. In die negen jaar dat ze een voor een geboren zijn, hebben we - naast wat we al hadden aan lego en boeken - heel wat speelgoed verzameld. Knuffels, een poppenbedje, autootjes, een houten fornuisje met pannen en nog meer lego en nog meer boeken. ...Favoriet is bij beide de doos met priegelige poppetjes en sprookjesfiguren die ik verzameld heb met boodschappen doen. Aangevuld met soldaatjes en indianen van Erno en boerderijdieren van mij van vroeger. Uren achter elkaar liggen ze op de grond te spelen, samen of alleen gesprekken voerend met de figuurtjes. Af en toe word ik uitgenodigd om mee te doen. 'Oma, wil jij prinses Aurora spelen?' vraagt Evie mij. Of Felix staat voor me met een versleten plastic tijger en brult:'Grouououwww, ik ben een leeuw. Wil jij de prooi zijn en wegrennen?' Nou, en dat doe ik dan maar. Ik krijg instructies voor mijn rol als prinses en laat me door de brullende leeuw het huis doorjagen. ...Natuurlijk ben ik ook altijd een gewillig slachtoffer van hun kookkunsten als ze met het fornuisje spelen. Dan eet ik me vol met diezelfde goudgekleurde plastic eieren maar dan gebakken of ik krijg een mengsel van ongekookte macaroni, verkruimelde koekjes en water. ...Zoon Tom merkte op dat hij het zo leuk vindt dat Erno en ik echt met de kinderen spelen, dat er zo weinig volwassenen zijn die dat doen. Dat is een fijn compliment, maar ik kan me niet voorstellen dat je niet speelt met je kleinkinderen. Het is puur genieten om weer even kind met de kinderen te zijn.
|