De ijsclub,

De winter van 2002/2003 was onze eerste winter in Zeijen. Meteen ijs. Ik kan me goed herinneren dat ik het razend spannend vond om weer op natuurijs te schaatsen. Dat was lang geleden, vroeger thuis op de sloot voor het huis en op de vijvers bij paleis Huis ten Bosch in het Haagse Bos. Later tochten op de Wieden.
...Altijd was er een stiekem angstgevoel geweest, stel dat ik er door zak of in een wak terechtkom. Nu ook weer. Wist ik veel dat er onder de ijsbaan van Zeijen gewoon een grasveld met een sloot lag. Mijn oude noren had ik van zolder gehaald en daar ging ik op een maandagochtend. Er was helemaal niemand.
...Voetje voor voetje probeerde ik het ijs. Ik zag krassen op de ijsvloer, dus er was al geschaatst. Veilig? Even later zoefde ik over de baan, het was enigszins stroef door gras dat er doorheen groeide en er zaten behoorlijke scheuren in. Maar het rijke gevoel van een ijsbaan op loopafstand van ons huis overheerste. Ik genoot die week elke dag van het buiten zijn in de schrale wind. Baantje na baantje, vaak alleen, maar ook met mensen uit het dorp die ik leerde kennen als we kleumend en kletsend onze schaatsen weer uitdeden.

Elk jaar op de eerste vrijdag van november is de jaarvergadering van de ijsclub. Zoals ik al eerder eens schreef hou ik niet zo van clubjes en al helemaal niet van vergaderen. Bingo leek me meer iets voor hele oude vrouwtjes en heel saai. 'Nou,' zei Erno. 'Bij de ijsclub is dat echt hééél anders.' Hij kon het weten, hij zat een paar jaar in het bestuur. Dus ging ik ook maar eens mee. Ik kan jullie vertellen ik wist niet wat ik meemaakte en vervolgens was ik er ieder jaar bij. Ook vorige week vrijdag.
...Wat het zo leuk maakt is dat de vergadering zelf hooguit een half uurtje duurt, altijd hetzelfde verloopt en er wordt de hele avond veel gelachen. De notulen van vorig jaar worden voorgelezen. Vervolgens koffiepauze. Daarna worden het financiële gedeelte en de plannen voor het komende seizoen in tien minuten afgehandeld. De rondvraag duurt ook zo kort en daarin wordt al acht jaar dezelfde vraag gesteld: 'wanneer worden de lantaarnpalen rechtgezet?' De vergadering wordt afgesloten met de hoop op veel schaatsdagen dit seizoen.
...Dan is het tijd voor de Bingo. Hoe dat gaat is niet uit te leggen, dat moet je gewoon een keer meegemaakt hebben. De flauwe en snedige opmerkingen vliegen je om de oren, prijzen worden direct opgegeten en opgedronken. Behalve dan de 'antivries voor de auto' prijs die altijd weer Blue Curacao wordt genoemd.
...En het word laat, heel laat, de nazit is tot diep in de nacht. Nee, dit is absoluut geen Bingo voor hele oude vrouwtjes!