Voorjaarsmoe door zomertijd

Maandagmorgen om zeven uur gaat de wekker. Ah, nee hè, niet nu al. Ik ben moe.
Ik mep de wekker uit en denk: ik blijf nog vijf minuutjes liggen. Om acht uur schrik ik wakker. Manlief ook. Die kreunt en steunt erbarmelijk. Ik kleed me aan en ga de hond uitlaten.
...Als ik op het zandpad - bij Swart's bosje - nog half loop te slapen, weet ik ineens hoe het zit. Voorjaarsmoeheid komt door het instellen van de zomertijd. Van mij mogen ze 'Blue Monday' verplaatsten naar de maandag nadat de zomertijd is in gegaan. Dat is pas echt een deprimerende dag. Je ziet dat het twaalf uur is maar je hebt nog geen trek in lunch. De hond kijkt me raar aan als we om halfelf gaan wandelen, die denkt dat het halftien is. 's Avonds kan ik niet in slaap komen en 's morgens kan ik niet wakker worden. Ik ben een week doodmoe en van slag en als eind oktober de standaard tijd weer ingaat is mijn biologische klok opnieuw in de war. Als je midden in de zomer bijtijds naar bed gaat omdat je de volgende dag moet werken, is het 's avonds nog licht.
...Het is aangetoond dat het op de lange termijn niet goed is voor het bioritme van de mens. Het schijnt dat melkkoeien ook uit balans raken, die snappen niet dat ze ineens een uur eerder of later worden gemolken.
...Ik ben een echte tegenstander. Toen de zomertijd in 1977 weer werd ingesteld had het misschien nog nut, energie besparen in de oliecrisis. Maar vandaag de dag is het effect omstreden, want in deze vierentwintiguurseconomie is het licht overal en altijd wel ergens aan.
...Zomertijd heet het, maar het is amper voorjaar. Zoals één rokjesdag nog geen zomer maakt, zijn een paar mooie dagen nog geen echte lente. Ik loop te rillen in mijn zomerjas, maar ben te eigenwijs om de dikke jas aan te doen. Het stormt, de regen komt horizontaal door de straat. Ik ben niet moe van het voorjaar, maar van de winter en de tijd! Ik stel voor dat we voorjaarsmoeheid voortaan wintermoeheid noemen en de zomertijd afschaffen.
...Als ik maandagmorgen weer thuiskom van de hond uitlaten, staat Erno al in de startblokken om naar het werk te gaan. Vandaag niet samen ontbijten. Hij ziet er moe uit, hij zucht nog eens dramatisch en zegt als hij de achterdeur uitstapt:
...'Alles wordt al voor ons bepaald, van de tijd moeten ze afblijven'