Er was al wat onduidelijkheid onder de bezoekers. Hoort die bewaker nu bij Hingstman of hoort die bij het stuk. Het leek alsof er heuse bewaking in het café aanwezig was. Misschien waren de regels wel veranderd en was dat nu een verplichting. Er werd wat afgegist in de zaal. Maar tijdens het spel werd al snel duidelijk dat de bewaker bij het stuk hoorde.
Ook een aantal oudgedienden deden nog weer mee.
Het stuk speelde zich op een ongebruikelijke plaats af, nl. in de toiletruimte van een groot warenhuis. De, niet al te vrolijke, goedgebekte toiletjuffrouw zette een krachtige persoonlijkheid neer. Zij, haar man en haar zoon (die in het magazijn werkte) hielden zich naast hun gewone werk ook nog bezig met wat andere lucratieve zaken die het daglicht eigenlijk niet konder verdragen. Verder was het een komen en gaan van de medewerkers van de verschillende afdelingen, die regelmatig deze ruimte kwamen bezoeken, waar zich allerlei gebeurtenissen afspeelden, zoals diverse romances en er zelfs op een gegeven moment een moord werd gepleegd. Dankzij het excellente speurwerk van rechercheur Van Bommel en agent Bikkel kon de moordenaar gelukkig ontmaskerd worden. Al met al hilarische momenten en er werd dan ook veel gelachen om de gebeurtenissen op het toneel. En als er dan wordt verteld dat twee spelers op het laatste moment nog wegens blessures vervangen moesten worden, dan zeg ik: "Petje af"

Al met al was het een geslaagde avond en ook na die tijd werd er nog gezellig doorgefeest.