Mag ik mij even voorstellen?

Veel mensen in het dorp kennen me vast wel van gezicht, sommigen weten mijn naam of die van man en hond. Toch wil ik me kort voorstellen:
  Mijn naam is Els Windau, in mei word ik 60 jaar. Ik woon sinds juli 2002 met Erno in Zeijen in de Askampstraat. De laatste 20 jaar heb ik als psychodiagnostisch medewerkster onder andere binnen de kinder- en jeugdpsychiatrie gewerkt. Begin 2013 ben ik wegbezuinigd in crisistijd en vanaf die tijd werk ik niet meer in loondienst.
  Verhalen schrijven doe ik al zolang ik me kan heugen en ik heb dit eind 2013 weer opgepakt. Af en toe doe ik eens een cursus of workshop. Zoals drie dagen levensverhalen schrijven op Schiermonnikoog met schrijfster Rita Spijkers, gedichten schrijven bij Nicolette Leenstra of een workshop columns schrijven met Thomas Verbogt. Vanaf half februari ga ik aan de schrijversvakschool in Groningen een studieblok schrijftechnieken doen.
  In mijn vrije tijd ben ik een autobiografisch boek aan het schrijven. Dit is een groot project en het is de bedoeling dat het te zijner tijd wordt uitgegeven. De Lettervrouw, een bureau voor manuscriptbeoordeling, heeft een manuscriptanalyse gedaan en heeft mijn voorlopige tekst positief bevonden. Wat niet wegneemt dat er nog heel erg veel moet gebeuren, zoals schrappen, herschikken en herschrijven van stukken tekst.
  Een beetje naamsbekendheid kan geen kwaad als je zulke plannen hebt. Omdat ik niet echt een typische blogger ben, wil ik beginnen met een wekelijkse column voor de website van Zeijen te schrijven. Om meer ervaring op te doen, zoals leren schrijven voor publiek, leren omgaan met tijdsdruk en zeker om eens te kijken of mijn verhalen een publiek kunnen vinden.
  De korte meestal licht en luchtige stukjes gaan over 'het' dagelijkse leven in het algemeen en over het leven in dit prachtige dorp. Soms zal het een lieflijk verhaal over de omgeving zijn of geef ik een inkijkje in mijn persoonlijk leven. Maar ik zal zeker niet nalaten af en toe eens kritisch te zijn of met zwaardere materie komen. De mensen die ik in dit dorp tegenkom noem ik bij naam in de columns, en ik zal daar altijd met respect mee omgaan.

Vanaf nu elke vrijdag op de website!
Ik hoop dat iedereen van mijn columns gaat genieten!