Twee jaar geleden, op vakantie in Engeland, zag ik in een buitensport blad een advertentie voor een multi-sport tocht dwars door Schotland. Toen Erna en ik ruim een jaar geleden zaten te mijmeren over een trainingsdoel kwam die tocht gelijk weer naar boven. Op internet was de tocht weer snel gevonden en dus kon het trainen beginnen! Eerst in de zomervakantie maar eens hardlopen in de bergen en dat ging wel erg goed dus eind september 2013 heb ik me ingeschreven voor de Rat Race Coast to Coast. Het doel: in twee dagen 170 km, dwars door de Schotse Hooglanden in een mix van hardlopen, fietsen en kanoën. De route gaat deels over de weg maar voor een groot deel over smalle wandelpaadjes met als afsluiting een trailrun van 23 km dwars over de Schotse bergen. Meer informatie over deze tocht is te vinden op www.ratracecoasttocoast.com. Na een jaar flink trainen met in de zomervakantie een "hoogte stage" in Bretagne was het dan eindelijk zover. 13 en 14 september moest het gaan gebeuren.

Het inpakken van de tas was al een hele klus. gedurende de gehele tocht ben je verplicht een aantal zaken in een rugzak mee te nemen. Voldoende eten en drinken, maar ook een EHBO kit, een isolatie deken, een zaklamp, warme kleding, regen kleding, handschoenen en een muts. De nacht van zaterdag op zondag wordt er gekampeerd, dus er moet ook een tent e.d. mee. Die tas lever je op vrijdag al in dus daar moet dan ook de kleding en het eten voor de tweede dag in maar de spullen voor de eerste dag moeten weer in een andere tas...

Na een boottocht van een nacht vanaf IJmuiden en een flinke maar mooie autorit vanaf Newcastle door Noord-Engeland en Schotland kwam ik vrijdagmiddag aan in Nairn, vlak bij Inverness. Hier was de inschrijving en zou de volgende morgen ook de start zijn, vlakbij het Noordzee strand. Na inschrijven en inleveren van de bagage kon ik mijn fiets naar de eerste tussenstop brengen. Midden in een kasteeltuin was een grote improvisatorische fietsstalling ingericht.

Klik op MEER> om de rest van het verhaal te lezen.

Zaterdagochtend 7:00 uur was het nog schemerig en mistig. De deelnemers die de Coast to Coast in 1 dag doen waren toen al een half uur weg. Nog even inlopen, strekken of bij zee kijken waarna het dan om 7:30 uur echt begon. Het start voor het eerste onderdeel, 11 km hardlopen langs een riviertje van Nairn naar Cawdor Castle. Op zich was dit nog geen zwaar traject, maar omdat er erg veel mensen tegelijk over een smal paadje moesten was het niet goed mogelijk om je eigen tempo te lopen. Bij het kasteel aangekomen, de fiets opgezocht en begonnen aan het tweede traject, 77 km fietsen naar Fort August aan het uiterste puntje van Loch Ness. Ondertussen werd het steeds mooier weer, volgens velen uitzonderlijk voor Schotland! De fietstocht bestond uit veel korte klimmetjes en afdalingen met aan het eind een flinke en lange klim en een hele lange afdaling. Dat zo'n afdeling altijd concentratie vraagt werd wel duidelijk. Even voor mij was iemand over de kop gegaan en werd met een ambulance afgevoerd. De volgende dag kregen we te horen dat het gelukkig goed kwam met deze persoon, maar de schrik zat er bij veel mensen wel in. Na het fietsen moest er nog een klein stukje worden kano gevaren op het Loch Ness. Het monster was gelukkig niet in de buurt. Na nog een kort loopje zat de eerste dag er sportief gezien op. Het was nog maar aan het begin van de middag dus genoeg tijd over om Fort August te bekijken en flink bij te eten en bij te drinken. Omdat het 21:00 uur al donker was en iedereen toch wel moe was het al vroeg stil op de camping.

Dat was ook wel nodig want de tweede dag begon rond 6:00 met het opruimen van de kampeerplek en het klaar maken voor de start om 7:30 uur van 55 km mountainbiken naar Fort William. Omdat het parcours deels over smalle bospaadjes ging werden er steeds kleine groepjes ‚los' gelaten. Een mooie en afwisselende tocht door het bos en langs een meer met veel kleine en venijnige klimmetjes en afdalingen met veel los grint. Al met al viel dit traject me toch wel mee en was ik al mooi oprijd in Fort William. Inmiddels was het behoorlijk warm geworden. Het eerste stuk van het hardloop parcours van 23 km ging stijl omhoog. Best zwaar in combinatie met de warmte. Na ongeveer 8 km kwamen we uit het bos en op de highlands. Hier wordt er een heel stuk van de West Highland wandelroute gevolgd. Van velen kregen we een staande ovatie terwijl ze zelf ook al bijna zes dagen met rugzak achter de rug hadden. Op een gegeven moment moesten we van dat pad af en werd het pad erg smal. Al snel moesten we door een riviertje waden en stijl de helling op. Het pad was inmiddels of te stenig of te modderig om nog goed hard te kunnen lopen. Na een lange klim is er dan eindelijk als beloning op het hoogste punt een schitterend uitzicht over het eiland van Glencoe. Na een listige en glibberige afdaling kon worden begonnen aan het laatste onderdeel, enkele kilometers kanoën. Daarbij kom je volstrekt willekeurig met iemand anders in een kano. Ik trof iemand die kramp kreeg en zich steeds in de boot ging opdrukken om zijn been te strekken. Later hoorde ik dat iemand was omgeslagen en met onderkoeling verschijnselen is afgevoerd naar het ziekenhuis. Dat overkwam ons gelukkig niet dus eenmaal uit de kano was het nog een kort sprintje tot de finish. 12 uur en 5 minuten lopen, fietsen en kanoën vanaf Nairn aan de Noordzee tot aan Glencoe aan de Ierse zee. Een tocht door een indrukwekkend landschap, met mooi weer en een geweldige ervaring rijker!