Tietje Takens

Op 2 juni 2023 werd de gedenksteen ter nagedachtenis aan Tietje Takens onthult door Dina Been en Andrea Leidekker-Fleddérus. Tietje was een markante vrouw en heeft veel betekend voor de inwoners van Zeijen en omstreken bij belangrijke momenten in het leven, geboorte en overlijden en daarom verdient zij het om herinnerd te worden. Daarom hebben wij voor haar deze gedenksteen geplaatst.

Aanleiding
De website Zeijen.nu bestond in 2022 20 jaar en ter gelegenheid daarvan wilden wij als redactie van Zeijen.nu iets doen voor ons dorp middels het plaatsen van een gedenksteen voor Tietje Takens. Door het overlijden van ons redactielid Rolf Tjassens op 30 mei 2022 is het plaatsen een jaar uitgesteld. Samen met Andrea Leidekker-Fleddérus was Rolf de initiatiefnemer van dit idee.

Verder op deze pagina staat informatie over Tietje Takens en een geluidsfragment van het interview met Dina Been (getrouwd met een kleinzoon van Tietje) en het verhaal van haar grootmoeder.

De steen staat op de driesprong: weg langs de ijsbaan, Hardenbergspad en afslag naar de Zeijerwiek.

 

 

Op 5 april 1866 trouwde Jacob Holman uit Donderen met Annechien Brink uit Roden. 

Zij woonden in Donderen toen ze op 8 april 1874 een dochtertje kregen, Tietje Holman. 
Tietje trouwde op 1 mei 1897 met Pieter Takens uit Zeijen.

Pieter en Tietje woonden eerst in Tynaarlo, achter het spoor. Later verhuisden ze naar Zeijen. Zij kregen zes kinderen:

Pieter, 1898-1981 
Jacob, 1900-1977 
Harm, 1903-1955 
Fennechien, 1906-1980 
Anne, 1908-1984
Jans, 1911-1999

Pieter werkte voor de boer en Tietje bakerde, waakte bij stervenden en legde mensen ook af. Bovendien hielp ze bij de slacht als dat nodig was.

Ze ging liever uit werken dan dat ze huishoudelijke karweitjes deed of hielp op het land, aan hooien of een koe melken had ze helemaal een hekel.
Zij was een zeer sociaal bewogen vrouw, had een heel goede natuur, maar was zeker niet op haar mondje gevallen. Als ze wist dat de mensen haar niet konden betalen, deed ze haar werk voor niets. Dan liet ze de rijke boeren wat meer betalen. ‘Die hebben geld genoeg’, zei ze dan.

Haar credo: 'Ik heuilp mèenschen op de wereld en der weer aof' (Ik help mensen op de wereld en er weer vanaf).

Bakeren / op de wereld helpen: 
Ze heeft zo ongeveer half Zeijen op de wereld geholpen. Er is niet bekend hoe ze dit vak geleerd heeft, maar waarschijnlijk heeft ze het geleerd door het te doen. En ze was er erg goed in, want de huisarts van Vries had zoveel vertrouwen in haar, dat hij eens zei: ‘Als Tietje het niet redden kan, dan is er voor mij niet veel hulp meer.’

Schierschonen / helpen bij de slacht:
Tietje hielp ook bij het slachten en het schierschonen: dat is het schoonmaken van de ingewanden van het geslachte beest. Als er bij een boer een varken of koe was geslacht dan hielp zij bij de verwerking van het vlees.

Afleggen / van de wereld afhelpen:
Ze waakte bij mensen die op sterven lagen, zodat de naaste familieleden een nacht konden slapen. Als er iemand was gestorven, legde zij de overledene af. Dan zei ze vaak: ‘Och, wat heb ik haar/hem er weer mooi bij liggen’. Ze was trots op haar werk.

Nadat ze was gestopt met het afleggen van de doden, was zij de eerste die overleed.
Zij overleed op 13 augustus 1950 en is begraven op het kerkhof in Vries. Ze is 76 jaar geworden.

 

Het interview is in revisie. Komt binnenkort weer terug.